Waar ik absoluut niet van hou zijn decoratie of t-shirts met een voorspelbare tekst. Maar waar ik absoluut wel van hou is kitscherige kerstprullaria. Voor die paar weken per jaar mag het wel toch? 

Met de tomaten-in-blik lamp nog in het achterhoofd kwam ik in de kringloopwinkel twee prachtige Douwe Egberts blikken tegen. Een beetje opgejut door mijn moeder en zus heb ik ze maar gekocht. Deze blikken waren stukken goedkoper dan het blik met vierenhalve kilo tomatenpuree bij de Turkse supermarkt. 

De dagen worden weer korter en de lampen mogen weer langer aan. Nadeel hiervan is dat er in onze keuken eigenlijk te weinig licht is. Dat we vorig jaar tot april onze kerstlampjes hebben laten hangen zegt daarover al genoeg. Nu hadden we na het opruimen van onze oude oven (ja, ook die kun je bijna een jaar op een ‘tijdelijke’ plaats laten staan) ruimte over in de keuken. Eén plus één is twee, dus op zoek naar een lamp voor boven op de keukenkast.

Richting kerst zie je overal op internet mooi versierde pakjes voorbij komen. Het lijkt wel of dat steeds meer wordt! Zelf hou ik nergens meer van dan van een mooi ingepakt cadeautje. En hoewel ik dat niet alle cadeautjes extra uitgebreid inpak heb ik er zelf al plezier van en vind ik het ook gezellig onder de kerstboom. 

Ik was er niet eens naar op zoek, maar toch kwam ik het tegen. Een lampenkap aan een hanglamp. Gemaakt van een wereldbol. Gewoon zo’n globe die ieder kind wel eens gehad heeft. Maar dan uit elkaar gehaald, een opening in de onderkant en dan als lampenkap. Precies iets wat ik eens wilde maken.

Met een verhuizing in het vooruitzicht, maar met alleen maar één schets van de keuken en wat plattegronden van ons nieuwbouwhuis begon ik met toch wat zorgen te maken: we komen uit een jaren ‘60 flat met 4 flinke inbouwkasten. De enige kasten die we bezitten zijn een boekenkast en twee nachtkastjes.